Θέλω να κάνω μια αναδρομή στο κομμάτι που λέγεται «Σύλλογοι Αγίας Παρασκευής».
Καταρχάς μιλήσαμε με : τον Σύλλογο Τσακού, τον πρόεδρο του κ. Βασίλη Σαββίδη & τον γραμματέα του κ. Τάσο Μίχα, τον Σύλλογο Πευκακίων με τον πρόεδρο κ. Στέφανο Μπακογιάννη & την αντιπρόεδρο κ. Αγλαΐα Γεωργακοπούλου -παρών ήταν και ο επίτιμος πρόεδρος κ. Μιχαηλίδης- τον Σύλλογο Κοντοπεύκου με τον πρόεδρο κ. Γεώργιο Ματσούκα και την γραμματέα κ. Βούλα Κουτσογιάννη και τέλος τον Σύλλογο του Αη Γιάννη με τον πρόεδρο κ. Παναγιώτη Βαβουγυιό.
Μας είπαν τις ιδέες τους, τις απόψεις τους, τα θέλω τους και τα προβλήματά τους. Ακούστηκαν και πολλές πικρίες και αδικίες. Εμείς θα σταθούμε μόνο στις ιδέες που μπορούν να υλοποιηθούν, εάν πραγματικά το θέλει και η Δημοτική αρχή.
1) Στο ξεκίνημά μας ήρθαμε σε επαφή με τον Σύλλογο Τσακού και τον ακούραστο πρόεδρό του κ. Β. Σαββίδη και τον χαμηλών τόνων γραμματέα κ. Μίχα οι οποίοι μας μίλησαν για το ΟΤ .118 (στο οποίο θα πρέπει εδώ να πούμε ότι η Δημοτική αρχή έχει έρθει σε πρώτη φάση σε επαφή με τους ιδιοκτήτες ώστε να βρεθεί η χρυσή τομή στο οικονομικό κομμάτι και κατ’ επέκταση να δούνε πως μπορεί να παρέλθει στην ιδιοκτησία του Δήμου), για τον λόφο Τσακού και τη φύλαξή του από τις φωτιές , για το Μπαρμπίκα, για το σχολικό συγκρότημα Μακρή, για το κολυμβητήριο που ουσιαστικά έχει στοιχειώσει εδώ και πολλά χρόνια και είναι εστία μόλυνσης γιατί έχουν περάσει έκτοτε 29 χρόνια απραξίας , για την βιοκλιματική ανάπλαση Τσακού (έργο που ο Δήμος ήδη έχει ξεκινήσει στις οδούς Ε. Βενιζέλου, Κυκλάδων, Παπαντωνίου και έπεται και το υπόλοιπο έργο μέσα στο τρέχον έτος. Να πούμε εδώ ότι και η προηγούμενη Δημοτική αρχή είχε ξεκινήσει την διαδικασία ανάπλασης πάνω στο έργο αυτό και ότι όλο το έργο είναι χρηματοδοτούμενο από κονδύλια του ΕΣΠΑ), στην συνέχεια για το κυκλοφοριακό, για την αστυνόμευση της περιοχής, για το κοιμητήριο κ.α. Επίσης να μην ξεχάσω να προσθέσω ότι όλα αυτά είναι στο μεράκι τους και προπάντων στο Εθελοντισμό τους. Βλέπουμε πολλά τα προβλήματα του Τσακού. Αυτό που μας έδωσαν να καταλάβουμε στο τέλος, είναι ότι δεν θα σταματήσουν ν’ αγωνίζονται γι’ αυτό που λέγεται περιοχή Τσακού. Εμείς να ευχηθούμε ότι το καλύτερο και θα είμαστε πάντα κοντά τους σε ότι μας χρειαστούν.
2) Σύλλογος Πευκακίων σε μια περιοχή πνιγμένη κυριολεκτικά στα προβλήματα. Ο πρόεδρος κ. Σ. Μπακογιάννης και η αντιπρόεδρος κ. Α. Γεωργακόπουλου μας μίλησαν με πικρία, με πόνο για τα χιλιάδες προβλήματα που έχουν, μας έδωσαν την εντύπωση ότι είναι ξεχασμένοι και αποκομμένοι από κάθε ανθρώπινη ιδέα και Δημοτική αρχή. Από πού ν’ αρχίσω και που να τελειώσω. Γέφυρα Γελαδάκη (όπως γνωρίζουμε ο Δήμος είναι στην ευχάριστη θέση να προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς αυτό το έργο το οποίο είναι όπως γνωρίζουμε προς δημοπράτηση και σε λίγο καιρό θα ξεκινήσει, πράγμα που θα δώσει μεγάλη πνοή στα Πευκάκια), επίσης μεγάλο πρόβλημα το κυκλοφοριακό με τις παρά πολλές σχολές οδηγών , τα διάσπαρτα απερίφραχτα οικόπεδα, ο ελλιπής φωτισμός, η σήμανση της περιοχής και αυτή ελλιπής, κεραίες κινητής τηλεφωνίας (να πούμε ότι ο σύλλογος έχει κερδίσει δικαστικά κατά του αναδόχου και το θέμα είναι στην διαδικασία απομάκρυνσης των κεραιών αυτών), να μην ξεχάσω να αναφέρω τον βρεφονηπιακό σταθμό που ήδη δημοπρατήθηκε και θα αρχίσει να υλοποιείτε ένα έργο ετών για τους κατοίκους, να μην μου διαφύγει, μιλάμε πάντα για ιδιόκτητο βρεφονηπιακό σταθμό όπου η δημοτική αρχή θα έχει όφελος από το να πληρώνει ενοίκια σε τρίτους. Τέλος θέλω να πιστεύω ότι η Δημοτική αρχή θα σκύψει στα προβλήματα τους και θα δώσει χείρα βοηθείας σε αυτούς τους ανθρώπους που πραγματικά πασχίζουν για το κομμάτι που λέγεται Πευκάκια. Εμείς τους ευχόμαστε ότι καλύτερο και τους υποσχόμαστε ότι από την πλευρά μας θα είμαστε σε ότι μας χρειαστούν πάντα κοντά τους.
3) Σύλλογος Κοντοπεύκου μιλήσαμε με τον πρόεδρο κ. Γ. Ματσούκα και τη γραμματέα κ.Β. Κουτσογιάννη. Ακούστηκαν πολλές αλήθειες, δεν μασήσανε τα λόγια τους, μάλιστα πήραν κατά καιρούς «μπράβο» από τις εκάστοτε Δημοτικές αρχές αλλά οι υποσχέσεις έμειναν στα συρτάρια της Δημοτικής Αρχής. Πάμε να δούμε μερικά προβλήματά τους όπως μας τα μετέφεραν όπως κυκλοφοριακό, αστυνόμευση, έλλειψη πλατειών, πρασίνου, και καλού φωτισμού, και προπάντων το μεγάλο θέμα που τους ταλανίζει χρόνια είναι του κτήματος ΙΟΛΑ, το οποίο όπως γνωρίζουμε έχει φτάσει στις δικαστικές αίθουσες και έχει δρόμο ακόμα, και πολλά άλλα. Εμείς όμως θα σταθούμε, γιατί μας έκανε ένα κλικ παραπάνω, στο μεγάλο όνειρο που τελικά δεν εκπληρώθηκε ποτέ το «Έτος Κοντοπεύκου 2008», μια ιδέα που πήγε να υλοποιηθεί μαζί με την προηγούμενη δημοτική αρχή αλλά που ξεφούσκωσε και πάει, μεγάλο εδώ είναι το παράπονο τους , μιλήσανε με μεγάλη πικρία και πόνο, θα ήθελαν να ήταν γεγονός για αυτούς και για την πόλη μας. Κρίμα! Επίσης ένα άλλο που μας έκανε εντύπωση από τα λεγόμενά τους είναι η παντελής αδιαφορία της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής. Θέλω να πιστεύω ότι με τον καιρό πραγματικά η Δημοτική Αρχή θα σκύψει και θα μείνει κοντά σε αυτές τις κοινωνίες που λέγονται Σύλλογοι, εμείς πάντα δίπλα τους ως έχουμε υποχρέωση.
4) Κλείνοντας μιλήσαμε με τον Σύλλογο Αη Γιάννη και τον πρόεδρο του από καταβολής ίδρυσης κ. Π. Βαβουγυιό, τον αρχαιότερο σύλλογο της πόλης. Πολλά τα προβλήματα κι εδώ από πού να ξεκινήσω και που να τελειώσω. Πάντα προβληματισμένος ο πρόεδρος. Ας τα δούμε ένα-ένα, η διαμπερής κυκλοφορία που επιβαρύνει την περιοχή (Γραβιάς, Νεαπόλεως), η οδός Αγίου Ιωάννου, θα πρέπει να πούμε εδώ και η προηγούμενη Δημ. Αρχή, αλλά και η τωρινή έκαναν και κάνουν ένα μεγάλο αγώνα για να τελειώσει αυτό το πολυπόθητο έργο που λέγεται ανάπλαση Αγ. Ιωάννου. Δεν θα πω το γεφύρι της Άρτας αλλά πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις βγάζουμε τα μάτια μόνοι μας, αφού εάν πέσει ο ανθρώπινος παράγοντας στη μέση τίποτα δεν τελειώνει. Εδώ να πω ότι έχει και η τωρινή αρχή όλη την καλή διάθεση να το τελειώσει το έργο της Αγίου Ιωάννου, για να δούμε θα πέσει πάλι δάκτυλος να σταματήσει; Όσο γνωρίζουμε ο Δήμαρχος κ. Β. Ζορμπάς είναι διατεθειμένος να μην κάνει πίσω και σε αναφορά του στο Δημ. Συμβούλιο είπε ότι όποιος προσπαθήσει να σταματήσει το έργο θα τον βρει μπροστά του, εννοείται δικαστικά. Πλατεία Αη Γιάννη , εδώ υπάρχει το εξής πρόβλημα όπως μας το μετέφερε ο πρόεδρος, ότι τις νυχτερινές ώρες γίνεται κόλαση, μέχρι ρεύμα κλέβουν από το καφάο γιατί φέρνουν ηχεία και βάζουν μουσική. Επίσης το μεγάλο παράπονο του ήταν και θα είναι κατά τα λεγόμενά του και αυτό μας το εστίασε περισσότερο με καημό για τον αείμνηστο Αργύρη Χατζηαργύρη, για τη μεγάλη δωρεά που έκανε στο Δήμο και ότι καμία Δημ. Αρχή δεν αξιώθηκε να δώσει το όνομά του έστω σε ένα δρόμο. Επίσης για την τοπική συγκοινωνία και τα γνωστά mini- bus που πότε δεν μπήκαν στην πόλη μας και που θα διευκόλυναν τον πολίτη. Θα μπορούσα να γράψω πολλά γι’ αυτό το Σύλλογο τον ιστορικό αλλά σταματάω εδώ για να μην φανώ κάνω κάποια εξαίρεση. Όλη η εκτίμησή μου είναι σε όλους.
Κλείνοντας θέλω να κάνω τη δική μου εκτίμηση και αξιολόγηση γι’ αυτά που έγραψα και γνωρίζω, όλοι οι Σύλλογοι έχουν ανθρώπους αξιόλογους και προπάντων εργάτες ακούραστους με τα θέλω τους και τα πρέπει τους ,τα πιστεύω τους. Θέλω να πιστεύω ότι το χειμώνα που θα μας έρθει και παρ’ όλες τις μεγάλες δυσκολίες που περνάμε πραγματικά, η Δημοτική Αρχή θα σκύψει στα πραγματικά προβλήματα τους και θα βοηθήσει αυτές τις τεράστιες κοινωνίες, πάντα με γνώμονα το φιλότιμο και τίποτε άλλο γιατί όλοι στην ίδια πόλη ζούμε. Συγνώμη εάν σας κούρασα αλλά έπρεπε να τα πω, να τα γράψω, το είχα ανάγκη γιατί τους γνώρισα από κοντά, άκουσα πολλά και πιστεύω ότι αξίζουν ένα μεγάλο μπράβο. Δεν πρέπει να μείνουν στο περιθώριο, παρακαλώ θερμά την Δημοτική αρχή.
Με εκτίμηση
Λευτέρης Αγγελής
