Μια συνέντευξη για ολίγους;
Είναι εκπληκτικό το πως ορισμένοι χάνουν τις ευκαιρίες μέσα από τα χέρια τους! Να υποθέσω ότι ποτέ δεν τους ενδιέφεραν; Δεν εξηγείται διαφορετικά.
Πριν μερικές μέρες με το κλείσιμο ενός παιδικού σταθμού έγινε αναταραχή, φωνές από δω, διαμαρτυρίες από κει, κλπ κλπ.
Εχθές λοιπόν όλοι αυτοί που διαμαρτύρονταν (δικαίως ή αδίκως δεν είναι επί του παρόντος), είχαν την ευκαιρία να “εκθέσουν” το Δήμαρχο και την πρόεδρο των ΠΑΙΣΔΑΠ σε όλη την Αγία Παρασκευή κάνοντάς τους σκληρές ερωτήσεις που θα τους έφερναν ίσως σε δύσκολη θέση μπροστά στα ΜΜΕ και όμως ήταν άφαντοι…
Και αναρωτιέμαι ΓΙΑΤΙ;
Τόσο διήρκεσε το ενδιαφέρον τους για το παρόν και το μέλλον των παιδικών σταθμών;
Δεν τους ενδιαφέρει στην ουσία να δείξουν την “ακαταλληλότητα” των νυν υπευθύνων για τους σταθμούς όπως υπονοούσαν ή όλα ήταν για το θεαθήναι;
Λίγο ως πολύ ήταν αναμενόμενα αυτά που ελέχθησαν όμως με την αποχή είναι σα να τα αποδέχονται ως σωστά. Άρα προς τι όλη η προηγούμενη φασαρία; Μήπως γιατί δεν ενημερώθηκαν για το κλείσιμο πριν, αλλά μετά; Γιατί, μην περιμένετε να πιστέψουν οι πολίτες τις δικαιολογίες που ήδη άρχισαν να κυκλοφορούν. Που ήσασταν εχθές κυρίες και κύριοι της αντιπολίτευσης;
Κάποιοι μίλησαν για σκοπιμότητες στην χθεσινή συνέντευξη, ας ήταν λοιπόν εκεί να τις ξεσκεπάσουν.
Λύστε μου και την επόμενη απορία: από πότε κυρίες και κύριοι το σοβαρά θέματα της πόλης πρέπει να συζητιούνται μόνο στα δημοτικά συμβούλια και έχουν απαγορευτικό έξω από αυτά; Στα δημοτικά συμβούλια τις συζητήσεις-συμφωνίες-διαφωνίες τις ακούνε και τις μαθαίνουν μόνο όσοι παραβρίσκονται εκεί (και ως επί τω πλείστον οι απλοί πολίτες είναι ελάχιστοι). Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι συζητούσαν τα σοβαρά θέματα της πόλης δημόσια με την παρουσία των πολιτών.
Αλλά και οι πολίτες τόση αδιαφορία; Αυτός ο εφησυχασμός είναι φυσιολογικός; Να δεχτώ δηλαδή ότι λόγω οικονομικής κρίσης μας έχει πάρει το ποτάμι, μας πήρε ο ποταμός; Ή έμειναν ήσυχοι ότι μια ενημέρωση από εφημερίδες και διαδίκτυο είναι αρκετή; Δεν θα διεκδικήσουμε τίποτα για τα παιδιά μας; Φλέγον θέμα για τους παιδικούς σταθμούς ήταν, για την εξασφάλιση των παιδιών μας όταν είμαστε στην εργασία μας και τα αφήνουμε πίσω.
Αλλά και ο τύπος με τη δικαιολογία στα χείλη έτοιμη να την ξεστομίσει! Ήταν λέει ο Δήμαρχος εκεί ενώ θέλαν μόνο την πρόεδρο και γενικά το ΔΣ των ΠΑΙΣΔΑΠ. Μάλιστα, μάλιστα.
Ας σοβαρευτούμε επιτέλους.
Δεν είμαι επαγγελματίας δημοσιογράφος και μάλλον ούτε ερασιτέχνης, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι σε μια συνέντευξη τύπου δεν έχει σημασία αν μας αρέσει αυτός που μιλάει, ΑΛΛΑ το τι έχει να πει. Παραβρίσκεσαι, τους ακούς όλους, ρωτάς αυτό που θες σ΄αυτόν που θες, ΑΛΛΑ έχεις σφαιρική ενημέρωση και μετά βγάζεις τα συμπεράσματά σου.
Δεν σνομπάρεις όλους εξαιτίας του ενός.
Και όταν θες να λέγεσαι ενημερωτικό μέσο δεν βάζεις τα προσωπικά και πολιτικά πιστεύω και θέλω μπροστά, αλλά την πλήρη ενημέρωση του πολίτη.
Σε κανέναν μας δεν αρέσουν όλοι και ούτε μπορούμε να είμαστε “κολλητοί” με όλους είναι φύση αδύνατον κάτι τέτοιο και τις προσωπικές διαφορές είναι λάθος να τις λύνουμε ή να τις διογκώνουμε χρησιμοποιώντας ως μέσο την εφημερίδα ή την ιστοσελίδα που χειριζόμαστε.
Κλείνοντας θέλω να πω ότι τέτοιες τακτικές απουσίας δεν ωφελούν κανέναν και πόσο μάλιστα τους πολίτες αυτής της πόλης. Φαίνεται πως η κατάρα αυτής της χώρας είναι ο “ωχαδερφισμός” που ακόμα και στα δύσκολα δεν λέει να μας εγκαταλείψει. Μακάρι κάποια στιγμή να ξυπνήσουμε και να καταλάβουμε πως αν δεν ενδιαφερθούμε πραγματικά για το τι συμβαίνει σ’ αυτόν τον ρημάδι τον τόπο θα πιάσουμε πάτο και θα κολλήσουμε στη λάσπη.
Λένα Μαρκή
