ΜΑΠ – Σε είδος ή σε χρήμα;

Γράφει η Λένα Μαρκή

Και ξαφνικά το μεγάλο πρόβλημα εστιάστηκε στο αν τα Μέσα Ατομικής Προστασίας (ρούχα, παπούτσια, γάντια κ.λπ.) πρέπει να δίνονται στους εργαζόμενους σε είδος ή σε χρήμα. Αυτό έγινε πρόβλημα έντονης αντιπαράθεσης στο Δ.Σ. μεταξύ νυν και πρώην δημοτικής Αρχής ξεκινώντας το γαϊτανάκι «εμείς τα δώσαμε έτσι κι εσείς τα δίνετε …. γιουβέτσι»!!!!!!!!!!!! Συγνώμη για τον αστεϊσμό, αλλά πραγματικά η πρόκληση ήταν μεγάλη.

Το θέμα στην ημερήσια διάταξη (27/4/22) ήταν «Αναγνώριση οφειλής και αποτίμηση σε χρήμα των μη χορηγηθέντων Μέσων Ατομικής Προστασίας εργαζομένων έτους 2021», εν ολίγοις να προστεθούν κάποια ονόματα που είχαν παραληφθεί. Αντί λοιπόν το θέμα να ψηφιστεί ομόφωνα μέσα σε δευτερόλεπτα, ξεκίνησε ένας αγώνας πινγκ-πονγκ και αναζήτησης για το ποιος τα έδωσε σε είδος και ποιος σε χρήματα, γεγονός που είναι νόμιμο έτσι και αλλιώς.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν συγκεκριμένες τοποθετήσεις.

Η πρόεδρος κ. Έφη Καψοκεφάλου ένοιωσε την ανάγκη να ξεκαθαρίσει πως ούτως ή άλλως τα χρήματα προοριζόταν για να αγοράσουν οι εργαζόμενοι τα απαραίτητα ρούχα για τη δουλειά τους και όχι κοκα-κόλες, όπως είπε και σαφώς είχε δίκιο. Για να έρθει όμως η απάντηση της Αντιδημάρχου κ. Ελένης Δάβαρη πως δυστυχώς δεν αγοράζουν τα απαραίτητα ΜΑΠ!!! Και συνέχισε πως ακόμη και να τους τα παρέχουν σε είδος, αρκετοί δεν θα τα φορούν τις ώρες εργασίας τους!!!

Εντύπωση μας προξένησε η τοποθέτηση του Αντιδημάρχου κ. Γιάννη Αργυρού ότι οι ίδιες οι υπηρεσίες δεν μπορούν να συνεννοηθούν ώστε να βγει η μελέτη και να προχωρήσουν σε διαγωνισμό!!! Ο ίδιος συμμετείχε σε αρκετές συναντήσεις, ώσπου αγανάκτησε και αποχώρησε.

Ζήτησε επίσης από τον κ. Σταθόπουλο να μην μιλάει για μη διενέργεια διαγωνισμών από τη Διοίκηση Ζορμπά γιατί και αυτοί όταν ανέλαβαν βρήκαν «κούφιες» αποφάσεις του Δ.Σ. από τη θητεία Σταθόπουλου. Αποφάσεις χωρίς να έχουν τίποτα μέσα ….. Μήπως θα πρέπει να γίνει λίγο πιο αναλυτικός σχετικά; Μήπως δεν καταλάβαμε καλά τα λεγόμενά του και παρεξηγήσουμε καταστάσεις;

Η ουσία είναι απλή.

Είτε σε χρήμα, είτε σε είδος οι εργαζόμενοι δεν βγαίνουν ζημιωμένοι. Ζημιωμένοι βγαίνουν όταν δεν μπορούν να τα διαχειριστούν για τη δική τους προστασία και ασφάλεια. Ο Δήμος και η κάθε δημοτική Αρχή είναι υποχρεωμένη να τους καλύπτει τις ανάγκες και οι ίδιοι ως ενήλικες είναι υποχρεωμένοι να προφυλάσσονται.

Και εν τέλη αν τα χρήματα τα κάνουν κοκα-κόλες κακό του κεφαλιού τους και δεν θα φταίει κανένας δήμαρχος.

Από την άλλη όμως είναι λάθος θέμα για μικροπολιτική και αποτυχημένη τακτική για «να την πούμε στο δήμαρχο».

Αἰδώς, Ἀργεῖοι! σας παρακολουθούν νοήμονες πολίτες.