(Ότ)Αν η ενασχόληση με τα Κοινά:
-Πάψει να είναι «χόμπι» αλλά υπεύθυνη «εργασία» με διάθεση πραγματικής προσφοράς.
-Πάψει να θεωρείται ως εφαλτήριο για άλλες πολιτικές, οικονομικές ή επαγγελματικές επιδιώξεις.
-Πάψει να είναι επιδίωξη για μια ακόμη εγγραφή στο «βιογραφικό».
-Πάψει να είναι ένα «παιγνίδι» που λήγει με την εκλογή ή μη.
(Ότ)Αν οι υποψήφιοι δήμαρχοι:
-Θα πάψουν να μιλούν με γλώσσα «ξύλινη».
-Θα πάψουν να δίνουν υποσχέσεις που γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται ποτέ να πραγματοποιηθούν.
-Θα αποκτήσουν την επαφή με την πραγματικότητα, γίνουν ρεαλιστές και αντιληφθούν το μέγεθος των δυνατοτήτων τους.
-Θα συγκροτούν το ψηφοδέλτιό τους με αξιοκρατικά κριτήρια.
-Δεν θα ξοδεύουν ένα σωρό χρήματα για την προεκλογική τους εκστρατεία και θα δηλώνουν δημόσια από πού προέρχεται και πού ξοδεύεται το κάθε ευρώ.
(Ότ)Αν οι δημοτικοί «άρχοντες»:
-Θα βλέπουν τον εαυτό τους όχι ως αυτοκράτορες αλλά ως υπηρέτες.
-Θα λειτουργούν με γνώμονα την βεβαιότητα ότι είναι η πρώτη και τελευταία τους θητεία.
-Θα παύουν άμεσα όποιον συνεργάτη τους καταχράται την θέση του και το όποιο αξίωμά του.
-Θα συγκρούονται ανοικτά με τις διάφορες θορυβώδεις συμφεροντολογικές μειοψηφίες, όταν τους πιέζουν.
-Θα έχουν την ικανότητα να αντιλαμβάνονται τους «παρασιτικούς» κόλακες και θα τους απομακρύνουν.
-Θα λειτουργούν με διαφάνεια και θα ενημερώνουν τους πολίτες για τις ενέργειές τους.
-Θα ενημερώνουν τους δημότες για ποιο λόγο δεν τήρησαν τα υπεσχημένα και τις δεσμεύσεις τους.
-Δεν θα λειτουργούν σαν κομματικοί-κυβερνητικοί επίτροποι.
-Δεν θα αναθέτουν «δουλίτσες» σε γνωστούς και ημετέρους ούτε θα εξαγοράζουν συνειδήσεις με δημοτικά ή άλλα χρήματα.
-Δεν θα θεωρούν τους εαυτούς τους «εξουσία» αλλά διαχειριστές της εξουσίας που τους εμπιστεύθηκαν.
-Δεν θα ασχολούνται με την «βιτρίνα» αλλά με την ουσία.
(Ότ)Αν οι δημοτικοί σύμβουλοι:
-Θα αντιλαμβάνονται το μέγεθος της ευθύνης, που αυτοί οι ίδιοι άλλωστε επεδίωξαν.
-Δεν θα είναι απλά διακοσμητικά στοιχεία για την παράταξή τους αλλά και για το δημοτικό συμβούλιο ούτε θα εμφανίζονται φαινόμενα «βεντετισμού» ανάμεσά τους.
(Ότ)Αν οι πρόεδροι των δημοτικών συμβουλίων θα προεδρεύουν πραγματικά, με δικαιοσύνη και ισονομία.
(Ότ)Αν στο δημοτικό συμβούλιο δεν θα βλέπουν ο ένας τον άλλον σαν εχθρό, αλλά σαν σύμμαχο που έχει διαφορετική προσέγγιση των θεμάτων.
(Ότ)Αν οι αιρετοί, μετά από συνολικά δύο θητείες, αυτο-αποσύρονται και δεν ξαναθέτουν υποψηφιότητα.
(Ότ)Αν όσοι κατοικούν σ΄αυτή την πόλη θα εγγραφούν και ως δημότες.
(Ότ)Αν οι δημότες:
-Θα μπορούν να ξεχωρίζουν «την ήρα από το σιτάρι» πριν τις εκλογές και μετά τις εκλογές θα αναλαμβάνουν το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί γι΄αυτούς που ψήφισαν.
-Θα γνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους, τις οποίες θα τις τηρούν και τα δικαιώματά τους, τα οποία θα απαιτούν.
-Δεν θα ψηφίζουν με κριτήριο μόνο την ηλικία, την κομματική τοποθέτηση, το ωραίο χαμόγελο ή τα λόγια που χαϊδεύουν τ΄αυτιά τους.
Όταν και Αν, τότε ίσως κάτι πάει καλά σ΄αυτόν τον Δήμο. Κάποιοι καλοί φίλοι, που τους έθεσα το κείμενο σε γνώση τους, μου είπαν ότι όλα αυτά είναι ουτοπία, αφού είναι αντίθετα με την ανθρώπινη φύση. Δεν συμμερίζομαι την άποψή τους, νομίζω ότι είναι απολύτως εφικτά.
ΥΓ. Θα μπορούσα να βάλω πολλά ακόμη -(Ότ)Αν-, νομίζω όμως ότι αυτά είναι τα κυριότερα.
–
Σπύρος Παπασπύρος
Σχης ε.α.
πρ. Δημοτικός Σύμβουλος «Αγία Παρασκευή η πόλη μας»
Μέλος Δ.Σ. ΠΑΟΔΑΠ
—–
