Γεώργιος Καράμπελας: Η θέση μου για το κολυμβητήριο

Η ΘΕΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΡΙΟ

 

Α.  Σε πρόσφατη επιστολή μου (21/03/2013) προς όλους τους δημοτικούς συμβούλους, με αφορμή αναφορά του κ. Γκιζιώτη στη γνωστή πρόταση μου, ανάμεσα στα άλλα παρέθετα και την ακόλουθη δυσοίωνη πρόβλεψη:

 

‘’Ήδη στο χθεσινό δημοτικό συμβούλιο αντηλλάγησαν «προκαταρκτικά πυρά» για το ποιος φταίει για το Κολυμβητήριο. Είναι φανερό ότι πολλοί προετοιμάζονται για την «μάχη» του παρελθόντος, για να αποφύγουν τα έργα του παρόντος και την κρίση του μέλλοντος.’’

 

Το γεγονός ότι η εισήγηση κατά τα 5/6 της (πέντε στις 6 σελίδες) ασχολείται με το ιστορικό του «πώς και γιατί», δηλαδή με το παρελθόν, δεν προσανατολίζει την αναγκαία συζήτηση στα πραγματικά ερωτήματα (περί των οποίων αναφέρομαι κατωτέρω), έτσι ώστε να μπορεί κάποιος να εκφέρει γνώμη βασισμένη πάνω σε στέρεα δεδομένα περί του δέοντος γενέσθαι. Ο φυσικός πολιτικός χώρος διερεύνησης και απόδοσης ευθυνών για το πως το έργο έμεινε ημιτελές είναι το Δημοτικό Συμβούλιο και όχι η ΔΕΔ, της οποίας ρόλος καθορίζεται και  από τον τίτλο της. ‘’Διαβουλεύεται ‘’ δηλαδή συζητά, σκέπτεται και προτείνει. Αντιπαλότητες παραταξιακές δεν έχουν θέση στη συζήτηση μας

 

Β. Τα πραγματικά ερωτήματα προς απάντηση

 

Η  ανάγνωση της εισήγησης του Δημάρχου κ. Ζορμπά προς τη ΔΕΔ της 22/04/2013 μου δίνει το δικαίωμα να προβώ στις κάτωθι παρατηρήσεις-συμπεράσματα.

 

Πρώτο

Η εισήγηση δεν απαντάει στο βασικό ερώτημα:

‘’Μια πόλη σαν την Αγία Παρασκευή, πρέπει ή όχι να έχει κολυμβητήριο;’’

 

Όμως στην εισήγηση για το 3^ο θέμα της ΗΔ ‘’ Ενημέρωση-Συζήτηση για το ΟΤ 451 (Αθλητικό Κέντρο)’’, ο Δήμαρχος προτείνει στο Αθλητικό Κέντρο να κατασκευαστεί και ‘’ ανοιχτό κολυμβητήριο’’. Επομένως εμμέσως, πλην σαφώς, η απάντηση που δίνει ο ίδιος είναι: ‘’Ναι, η πόλη χρειάζεται κολυμβητήριο.’’

 

Δεύτερο

Από τη στιγμή που υπάρχει ομοφωνία σ’ αυτό το επί της αρχής ζήτημα (‘’η πόλη χρειάζεται κολυμβητήριο’’) ανακύπτει το ερώτημα, αυτό το κολυμβητήριο που διαθέτει ήδη η πόλη σε ποσοστό εκτελεσμένου έργου ήδη περίπου στο 40% γιατί πρέπει να θαφτεί;

Η απάντηση της εισήγησης του Δημάρχου στο ερώτημα αυτό  μου επιτρέπει να ισχυριστώ ότι είναι από ασαφής έως ανύπαρκτη. Διότι δεν μπορεί να είναι απάντηση και τεκμηρίωση της άποψης περί ‘’ολικής καθαιρέσεως’’ τα αναφερόμενα περί:

• Ρύπανσης του χώρου-δηλαδή τι περιμένει κανείς από ένα εγκαταλελειμμένο κτήριο που καμία δημοτική αρχή δεν φρόντισε να καθαρίσει από καιρού εις καιρόν, να βγάλει ‘’άνθη’’; Και επειδή μαζεύονται σκουπίδια και πιθανόν και χρήστες ουσιών στο κτήριο η λύση είναι να το γκρεμίσουμε;
• ‘’Ελληνικής πραγματικότητας’’ στην εκτέλεση ενός δημόσιου τεχνικού έργου – Δηλαδή η παραδοχή ότι είμαστε ανίκανοι να ολοκληρώσουμε ένα έργο οδηγεί υποχρεωτικά στην κατεδάφιση του; Κι αν η παραδοχή αυτή είναι αληθινή και αποδεκτή για την ‘’Ελληνική πραγματικότητα’’ – δηλαδή προφανώς και για την «Αγιοπαρασκευϊώτικη πραγματικότητα» –   πώς οι δημότες μπορούν να θεωρούν ότι αυτή η ‘’πραγματικότητα’’ θα μπορέσει να εκτελέσει άλλα μεγαλεπήβολα έργα όπως το Δημαρχείο ή το Αθλητικό κέντρο στο Ο.Τ. 451; Αυτά είναι έργα ευκολότερα, που η νεοελληνική κακομοιριά μας και μιζέρια μας, θα μπορέσει να τα διαχειριστεί και να τα φέρει σε πέρας;

Με τι εχέγγυα και ποιές διοικητικές, τεχνικές, κοινωνικές ‘’πλάτες’’ ο Δήμαρχος προχωράει στην εξαγγελία αυτών των σοβαρών και αναγκαίων για τη πόλη έργων, ενώ την ίδια στιγμή κατεδαφίζει το ημιτελές κολυμβητήριο επικαλούμενος την ‘’Ελληνική πραγματικότητα’’ στην εκτέλεση ενός δημόσιου τεχνικού έργου;

Ούτε μπορεί να αποτελεί ερμηνεία αντάξια μιας τέτοιας κατάληξης η άποψη που εκφέρεται  ότι: ‘’Σήμερα το κλίμα αυτής της αρνητικής ‘’προικοδότησης’’ του δημόσιου αυτού έργου καθιστά πολύ δύσκολη την κατανόηση των αντιφάσεων, όλων αυτών των διαδικασιών, ώστε η εξέλιξη, που επιβάλλεται να υπάρξει, να εγγυηθεί την βέλτιστη και μοναδική λύση για την πόλη μας’’

Δηλαδή επειδή υπάρχει ‘’κλίμα αρνητικής προικοδότησης’’ η απάντηση είναι ‘’πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι’’;

Και γιατί η σημερινή δημοτική αρχή δεν φροντίζει να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα ολοκληρώνοντας το έργο, έστω κατά φάσεις, ώστε να αξιοποιηθεί ο χώρος; Μόνο με την ‘’ολική καθαίρεση’’ αντιστρέφεται το αρνητικό κλίμα; Μόνο αυτή η λύση είναι ‘’βέλτιστη και μοναδική για τη πόλη μας’’;

Αλλά η λύση της ‘’ολικής καθαίρεσης’’ δεν είναι ούτε βέλτιστη ούτε μοναδική (βεβαίως οι έννοιες αυτές δεν συμβαδίζουν – αν είναι η βέλτιστη τότε υπάρχουν κι άλλες, άρα δεν είναι η μοναδική ). Απεναντίας είναι λύση κάκιστη από οικονομικής πλευράς και εντελώς αντίθετη στα περί ‘’μακροπρόθεσμου σχεδιασμού ο οποίος θα βασίζεται στο δυναμικό σύνθημα της βιώσιμης ανάπτυξης ‘’!! – λόγια από εύηχες λέξεις, ασαφούς περιεχομένου και ουσίας.

 

Τρίτο

Η πρόταση περί ‘’ολικής καθαίρεσης’’ είναι άκρως δαπανηρή. Πιστεύω δε ότι είναι σοβαρή έλλειψη της εισήγησης  η μη αναφορά έστω σε ένα κατά προσέγγιση κόστος ώστε να εκτιμήσουμε, εκτός από τα 400.000.000 δρχ. του έργου, τους τόκους των δανείων και την αποζημίωση του εργολάβου πόσα άλλα χρήματα, που την σημερινή εποχή βγαίνουν κυριολεκτικά από το αίμα του λαού, θα θάψουμε μέσα στα μπάζα;

Επισημαίνω δε ότι ο όρος ‘’ολική καθαίρεση’’, αν εννοείται κατά κυριολεξία, δηλαδή  καθαίρεση όλων των κτισμάτων, των τοιχείων και της πισίνας μέχρι θεμελίων(χωρίς αυτά), μπορεί να σημαίνει την κατεδάφιση έως και 2000 μ³ οπλισμένου σκυροδέματος, εκτός των τοίχων.

Έχει υπολογιστεί πόσο μπορεί να στοιχίσει αυτή η κατεδάφιση με μηχανικά μέσα, δεδομένου ότι λόγω της γειτνίασης  κατοικιών δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν εκρηκτικά;

Έχει υπολογιστεί επίσης πόσο θα στοιχίσει η απομάκρυνση (φόρτωση και μεταφορά σε χώρο απόστασης άνω των 40 km) των προϊόντων της καθαίρεσης, (όγκου άνω των 3000 μ³ λόγω επιπλήσματος), διότι αυτά τα προϊόντα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως επανεπίχωση;

Έχει υπολογιστεί ακόμα πόσο θα στοιχίσει η επανεπίχωση όγκου περίπου 15.000 μ³ (διότι, τόσος είναι περίπου ο όγκος της τρύπας, 3000 μ² x 5,00 m = 15.000 μ³), έτσι ώστε να επαναφερθεί το Ο.Τ. 111 στο φυσικό ανάγλυφο χωρίς καθιζήσεις; Έχει υπολογιστεί ο χρόνος που απαιτείται;

 

Θα διακινδυνεύσω μια πρόβλεψη. Η ολική καθαίρεση και η επαναφορά στο φυσικό ανάγλυφο θα στοιχίσει περί τα 300.000 €, ο χρόνος δε υλοποίησης είναι άνω των δύο ετών (με ταχείς ρυθμούς επανεπίχωσης).

 

Ιδού λοιπόν.

Έχουμε ‘’ρίξει’’ στο Ο.Τ. 111 περί τα 500.000.000 δρχ. αξίας δεκαετίας 1990 και θα ‘’ρίξουμε’’ άλλα εκατό εκατομμύρια δραχμές, σημερινής αξίας, για να αντιμετωπίσουμε την…ρύπανση και το…αρνητικό κλίμα!! Και αυτό καλείται ‘’ανάπλαση μικρής (!) κλίμακας’’! Κι αν στις παραπάνω δαπάνες προσθέσουμε και το κόστος του κολυμβητηρίου στο Αθλητικό Κέντρο, τότε έχουμε πραγματικά την απόλυτη εφαρμογή της παροιμίας ‘’ μας κόστισε ο κούκος αηδόνι!’’.

 

Παρατήρηση

 

Η πρόταση περί «αποκατάστασης του φυσικού ανάγλυφου» ακυρώνει κάθε μελλοντική αξιοποίηση του Ο.Τ. 111.

Το επίχωμα που θα χρειαστεί να γίνει, ελάχιστου ύψους 2,00μ. και μέγιστου 8,00μ. (προς την οδό Μ. Αλεξάνδρου), όσο έντεχνα και να κατασκευαστεί και με όλες τις αυστηρές τεχνικές προδιαγραφές που απαιτούνται θα παραμείνει επίχωμα. Δηλαδή μια επιφάνεια τριών στρεμμάτων η οποία δεν θα μπορεί εσαεί να φέρει τα φορτία οιουδήποτε κτηρίου, έστω και απλού κυλικείου, διότι, ως επίχωμα θα υπόκειται σε καθίζηση. Ακυρώνονται έτσι οι όποιες προθέσεις «ευελιξίας» και οι όποιες δυνατότητες «εναλλακτικών εφαρμογών», η μόνη δε εναλλακτική αξιοποίηση του Ο.Τ.111 είναι να γίνει πάρκο και τίποτα περαιτέρω.

 

Τέταρτο       Η πρόταση μου

• Ανοικτή πισίνα διαστάσεων 25 Χ 35, δηλαδή κατά 15μ. μικρότερη από την υπάρχουσα.
• Δημιουργία χώρων στάθμευσης στον υπόλοιπο χώρο της πισίνας (25 Χ 15 σε δύο υπόγειους ορόφους – 30 θέσεις στάθμευσης), στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου και στο οικόπεδο ιδιοκτησίας του δήμου (10 θέσεις) στο όμορο Ο.Τ.
• Αξιοποίηση της μισής κερκίδας για θέσεις υπαίθριου θεάτρου.
• Αύξηση του πράσινου σε περίπου 1500μ².
• Αξιοποίηση του χώρου κάτω από τις κερκίδες και στα υπόγεια εμβαδού περίπου 1400μ² και δημιουργία νέων χώρων εμβαδού τουλάχιστον άλλων 1000μ², εκμεταλλευόμενοι όλο το ύψος καθώς και το γεγονός ότι με την μετατροπή του κολυμβητηρίου από κλειστό σε ανοικτό υπάρχει ανεκμετάλλευτος συντελεστής δόμησης. Ο χώρος αυτός μπορεί να στεγάσει πολλές δημοτικές υπηρεσίες, πέραν των αναγκαίων για χρήση κολυμβητηρίου.

 

Πλεονεκτήματα της πρότασης

1. Αξιοποιεί ένα κατατεθειμένο κεφάλαιο 500.000.000 δρχ. προς όφελος της πόλης μας. Το εκμεταλλεύεται . Δεν το θάβει.
2. Δίνει άμεσα λύση στην ανάγκη λειτουργίας κολυμβητηρίου στην πόλη μας, χωρίς να αναμένουμε ‘’μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς’’.
3. Η θέση του χωροταξικά είναι άριστη (βρίσκεται στο κέντρο της άνω της

Λ. Μεσογείων περιοχής)σε αντίθεση με την χωροθέτησή του στο Ο.Τ.451 που, για όσους δεν γνωρίζουν, βρίσκεται στο ακρότατο σημείο του Δήμου Βορειοανατολικά, σχεδόν σε επαφή με την Αττική Οδό και την οδό Κλεισθένους και σε άμεση γειτνίαση με τον Δήμο Γέρακα.

1. Απελευθερώνει χώρο από το Αθλητικό Κέντρο των Πευκακίων για καλύτερη εκμετάλλευση του.
2. Προσφέρει ‘’έτοιμο’’ κτισμένο χώρο για εκμετάλλευση προς τον Δήμο και έτσι εξοικονομεί λειτουργικά έξοδα. Π.χ. μπορεί η αίθουσα της δεξαμενής εκμάθησης να γίνει μία θαυμάσια  αίθουσα γυμναστικής και χορού ώστε να πάψουμε να πληρώνουμε νοίκι στην Επτανήσου και Ανδρούτσου. Μπορεί να δημιουργηθεί ΚΕΠ που λείπει από την περιοχή. Μπορούν να δημιουργηθούν δημοτικά ιατρεία ή να δοθούν γραφεία σε Συλλόγους (π.χ. γραφεία Συλλόγου Μικρασιατών κλπ)
3. Αναβαθμίζει πολιτιστικά την περιοχή της Νέας Ζωής και όλου του Δήμου αφού χώρος υπαίθριου θεάτρου προσφέρεται για πλείστες όσες εκδηλώσεις (συναυλίες, χορόδραμα, πολιτιστικές συγκεντρωτικές κλπ)
4. Επιλύει το πρόβλημα της στάθμευσης.
5. Απαιτεί λογικά κεφάλαια για την υλοποίηση της, όχι πάνω από 1.500.000 €, τα οποία μάλιστα μπορούν να εκταμιεύονται σταδιακά με την ολοκλήρωση του έργου σε φάσεις, π.χ. μπορούν πρώτα να κατασκευαστούν οι κλειστοί χώροι, έτσι ώστε ο Δήμος να κερδίσει νοίκια κλπ. Εν συνεχεία να ολοκληρωθούν οι χώροι στάθμευσης και τελευταία η πισίνα, με χρονικό ορίζοντα τα τρία χρόνια.
6. 9.      Δεν απαιτείται τροποποίηση του Ρυμοτομικού Σχεδίου για αλλαγή χρήσης.

 

Πέμπτο – Αντίλογος στην πρόταση μου

 

Ειλικρινά δεν έχω ακούσει ακόμα κάποιο σοβαρό αντίλογο εκφρασμένο δημόσια, καλοπροαίρετα και με επιχειρήματα. Έχω μόνο ακούσει διάφορες, προφορικά εκφρασμένες απόψεις από καλοπροαίρετους συνομιλητές όπως οι κατωτέρω:

1. 1.      Να κάνουμε κολυμβητήριο μαζί με τον Δήμο Χολαργού

Η μελέτη του Δήμου Χολαργού έχει προϋπολογισμό 3.500.000 €. Αν εμείς καταβάλλουμε τα μισά, γιατί να μην τα δαπανήσουμε για το δικό μας; Και κυρίως, αν το κάνουμε μαζί με τον Χολαργό δεν μας απαλλάσσει από το κόστος αποκατάστασης του Ο.Τ.111 . Διότι το βασικό ερώτημα που δεν έχει λογική απάντηση είναι γιατί να πετάξουμε τα όσα εκατομμύρια έχουν ήδη δαπανηθεί.

1. Η συντήρηση μια πισίνας είναι δαπανηρή και δεν βγαίνουν τα έξοδα.

Εξαρτάται πως βλέπει ο καθείς το πρόβλημα. Διότι και τα σχολεία θέλουν συντήρηση αλλά κανείς δεν λέει ‘’μην φτιάξετε και άλλα’’. Λίγους μήνες πριν ο Δήμαρχος εγκαινίασε τον Βρεφονηπιακό σταθμό. Είπε κανείς να μην τον φτιάξει επειδή έχει κόστος συντήρησης; Το κολυμβητήριο στο Αθλητικό Κέντρο δεν θα έχει κόστος συντήρησης;

Όλες οι αθλητικές εγκαταστάσεις έχουν κόστος συντήρησης. Το πρόβλημα είναι λοιπόν πολιτικό. Εμείς οι δημότες πληρώνουμε φόρους και δημοτικά τέλη. Που πάνε αυτά;

1. Υπάρχει πρόβλημα με τον φέροντα οργανισμό διότι είναι κατασκευασμένος προ 20 ετίας.

Ουδέν πρόβλημα υπάρχει με τον φέροντα οργανισμό. Η αντοχή του μπετόν αυξάνει με την πάροδο των ετών (φαινόμενο ερπυσμού). Αλλά, για τους δύσπιστους, ο έλεγχος του φέροντα οργανισμού είναι απλός και φθηνός, γιατί να μην γίνει;

1. Θα υπάρχει πρόβλημα όχλησης των περίοικων από τη λειτουργία του κολυμβητηρίου;

Το κυριότερο που θέλω να επισημάνω και να ζητήσω την προσοχή όλων των δημοτών σ’ αυτό το σημείο είναι το εξής: Να μην γίνουν οι αιρετοί άρχοντες, ενισχυτές των συντηρητικών ανακλαστικών ενός τμήματος της κοινωνίας του Δήμου μας και όχι μόνο. Δέστε τι έγινε στο 31^ο Δημ. Σχολείο Περιστερίου (τύπος της 06/06/2007) αφού περίοικοι πέτυχαν δικαστική απόφαση περί ‘’όχλησης’’ από τις φωνές των παιδιών! Αλλά οι ‘’περίοικοι’’ του Δήμου μας θεωρούν επίσης  ότι ενοχλούνται από τις αθλητικές δραστηριότητες και στο στρατόπεδο Σπυρούδη. Η αντίθεση που αναδεικνύεται κατά τη γνώμη μου είναι αδικαιολόγητη και εντέχνως διογκωμένη. Δεν μπορεί να θεωρούνται ‘’όχληση’’ οι εκδηλώσεις της κοινωνικής ζωής των δημοτών, σε όποιο χώρο (πολιτιστικό, αθλητικό, αγωνιστικό κλπ) κι αν εκδηλώνονται  αυτές.

Και θα ρωτήσω ακόμα: Υπάρχει ή όχι πραγματική όχληση από τη λειτουργία των απειράριθμων καφετεριών και μπαρ στο πολεοδομικό κέντρο της πόλης μας; Υπάρχει ή όχι πραγματική όχληση από την παράνομη και απαράδεκτη κυκλοφοριακή κατάσταση στην πόλη μας; Απ’ αυτά τα προβλήματα δεν ενοχλούνται οι ‘’περίοικοι’’;

Δεν είμαι υπέρ του σαματά και της διατάραξης της ομαλής κοινωνικής ζωής των δημοτών. Λέω όχι στις πραγματικές οχλήσεις και ναι στην κοινωνική ζωή. Λέω όχι σε μια πόλη νεκροταφείο και ναι σε μια πόλη ζωντανή που θα φέρει , μέσα από την ανάπτυξη της κοινωνικής της ζωής, τους κατοίκους κοντά τον έναν με τον άλλο. Σε μια προοδευτική κατεύθυνση που θα σπάσει την απομόνωση της τηλεόρασης και της καφετέριας. Και οι χώροι άθλησης μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά σ’ αυτή την κατεύθυνση.

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ουδείς έχει την πρόθεση να αμφισβητήσει το δικαίωμα της Δημοτικής αρχής και του Δημάρχου να εφαρμόσει το πρόγραμμά του. Ο Δήμαρχος και η δημοτική του ομάδα έχουν την πλειοψηφία και επομένως τη δυνατότητα να πάρουν όποια απόφαση νομίζουν σωστότερη για τον τόπο. Αλλά και οι δημότες έχουν αναφαίρετο δικαίωμα να υπερασπίζοντα τις δικές τους απόψεις, η δε ύπαρξη και λειτουργία της Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης αυτόν ακριβώς τον σκοπό εξυπηρετεί. Και μάλιστα μέσω της

ΔΕΔ, η οποία δεν συγκροτείται από παρατάξεις, δίνεται η δυνατότητα σε οποιονδήποτε φορέα ή δημότη να εκφέρει ελεύθερα την γνώμη του, χωρίς να δίνεται το δικαίωμα στην πλειοψηφούσα δημοτική παράταξη να τον θεωρεί εξ’ ορισμού ως αντιπολιτευόμενο. Εξ’ άλλου σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 1 του Κανονισμού Λειτουργίας μας, η ΔΕΔ είναι :

‘’ συμβουλευτικό όργανο του Δήμου για την εναρμόνιση των πολιτικών του Δήμου με τις υπάρχουσες και αναδυόμενες ανάγκες των πολιτών’’.

Δεν είναι λοιπόν, η ύπαρξη του κολυμβητηρίου, θέμα προγράμματος  ή θέμα πλειοψηφίας η οποία ελήφθη άπαξ δια παντός τον Νοέμβριο του 2010. Εξ’ άλλου αν νομίζει ο κ. Δήμαρχος ότι το 51% των ψηφισάντων που τον εξέλεξαν στην θέση αυτή δεν θέλουν το κολυμβητήριο, υπάρχει βεβαίως και το 49% που δεν τον ψήφισαν και με βάση την λογική αυτή, θέλουν το κολυμβητήριο. Και αν κάποιος θέλει να τραβήξει αυτή τη λογική ακόμα παραπέρα θα πρέπει να αναφερθεί και ποιό είναι το ποσοστό των ψηφισάντων επί του συνόλου των δημοτών. Αλλά η συζήτηση στην βάση αυτή είναι στενόμυαλη, μικρόψυχη και κυρίως αδιέξοδη και δεν αρμόζει σε πολίτες που επιδιώκουν να έχουν υψηλό επίπεδο πολιτικού πολιτισμού. Το κολυμβητήριο είναι ανάγκη για μια πόλη σαν την Αγία Παρασκευή, ανάγκη υπάρχουσα και όχι τώρα αναδυόμενη. Ο ενταφιασμός του σήμερα και η παραπομπή του στον ‘’ μακροπρόθεσμο σχεδιασμό’’, δηλαδή στις ελληνικές καλένδες, πέρα από το θάψιμο στο ‘’εδαφικό ανάγλυφο’’ του Ο.Τ. 111 εκατοντάδων εκατομμυρίων δραχμών , αποτελεί και ενταφιασμό των ονείρων σημαντικής μερίδας των δημοτών. Πόση είναι αυτή η σημαντική μερίδα ας το διαπιστώσουμε με ένα δημοψήφισμα. Στο κάτω – κάτω η κοινωνία ας αναλάβει άμεσα τις ευθύνες της.

 

 

Αγία  Παρασκευή  22/04/2013                                         Γιώργος Καράμπελας