Έργα και άνθρωποι στα Πευκάκια. Άσπρο ή μαύρο;

Γράφει η Λένα Μαρκή

Κάποιες φορές σκέφτομαι πως σε αυτή την πόλη δεν υπάρχει πρόοδος, δεν γίνεται κάτι επειδή δεν το θέλουμε εμείς οι ίδιοι οι κάτοικοι. Αυτή την εντύπωση είχα και σήμερα, 8 Δεκεμβρίου 2019, παρακολουθώντας όσα λέχθηκαν στην απολογιστική συνέλευση του Συλλόγου Πευκακίων «Η Αναγέννηση».

Τα Πευκάκια είναι η συνοικία που προσαρτήθηκε τελευταία στο Δήμο Αγίας Παρασκευής, μια περιοχή βαλτώδης, ένα μεγάλο χωράφι, χωρίς δρόμους, χωρίς σχολεία, χωρίς τίποτα. Επακόλουθο ήταν τα έργα που χρειάζονταν η περιοχή να έπονται των υπολοίπων που γίνονταν στις άλλες συνοικίες.

Στην πρωινή αυτή συνάντηση, όπως είπε και ο Αντιπεριφερειάρχης Βασίλης Γιαννακόπουλος, υπήρξαν δύο απόψεις: η μια ότι δεν γίνεται τίποτα στα Πευκάκια και είναι παραμελημένα και η άλλη, ότι γίνονται έργα και θα γίνουν κι άλλα. Εγώ θα κρατήσω την αισιοδοξία του, ότι τα Πευκάκια είναι η καλύτερη γειτονιά της Αγίας Παρασκευής και η αξία γης. Αν μηδενίσουμε τα πάντα, δεν υπάρχει προοπτική μπροστά, είπε.  Είναι η μόνη περιοχή που μπορεί να σχεδιαστεί σωστά και να μην καταλήξει μια πυκνοκατοικημένη, άμορφη, αφιλόξενη περιοχή.

Και πράγματι η ανάπτυξη των Πευκακίων φαίνεται μέσα από τον απολογισμό που έκανε ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Χρήστος Λαμπρινάκης. Παρακολουθήσαμε έναν σύλλογο ενεργό, δραστήριο, που έχει ταξινομήσει τα προβλήματα της περιοχής και πιέζει για λύσεις. Κάποια αντιμετωπίστηκαν και άλλα βρίσκονται σε καλό δρόμο. Υπάρχουν βέβαια και αυτά που ζητούν άμεσες λύσεις από το Δήμο, όπως η ασφάλεια των κατοίκων, η καθαριότητα, η διάνοιξη των οδών, επιπλέον αγωγούς ομβρίων υδάτων, δημιουργία πεζοδρόμων και πεζοδρομίων, δημιουργία πλατειών και παιδικών χαρών, δημιουργία κυκλοφοριακής μελέτης και επιτέλους κατασκευή του αθλητικού κέντρου.

Μίλησε επίσης για πεδίον δόξης λαμπρό, αφού οι πολιτικοί παράγοντες έχουν την ευκαιρία και το χώρο να δημιουργήσουν στα Πευκάκια, γιατί η υπόλοιπη πόλη έχει κορεστεί και δεν υπάρχουν ελεύθεροι χώροι. Αναφέρθηκε σε έλλειψη προ οργάνωσης και ενημέρωσης των κατοίκων όταν πρόκειται να υλοποιηθούν έργα, αναφέροντας το παράδειγμα των διανοίξεων οδών, όπου υπάρχουν καθυστερήσεις, γιατί ορισμένοι ιδιοκτήτες πρέπει να εναρμονιστούν με τη ρυμοτομία (γκρέμισμα μαντρών).

Περιέγραψε τις δράσεις του Συλλόγου μέσα στο χρόνο που πέρασε και πράγματι ο αριθμός τους ήταν μεγάλος, τις διεκδικήσεις και τις προσπάθειες που έγιναν προς διάφορες κατευθύνσεις (π.χ. δασαρχείο), αλλά και τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που οργάνωσε ή/και συμμετείχε.

Η ανάπτυξη της περιοχής φαίνεται μέσα από την ενημέρωση που έκανε ο Δήμαρχος κ. Βασίλης Ζορμπάς. Ο οποίος υποσχέθηκε ότι μέσα στο 2020 θα κατασκευαστεί η πλατεία Ρίτσου που θα περιλαμβάνει και παιδική χαρά και θα αποδοθεί και η παιδική χαρά Ησιόδου & Αμαλιάδος. Όσον αφορά τα σχολικά κτίρια, ήδη κατασκευάζεται το 14ο νηπιαγωγείο. Τα πεζοδρόμια είναι ευθύνη των κατοίκων, είπε ο κ. Ζορμπάς. Πλέον δεν χρηματοδοτείται η κατασκευή τους από κανένα πρόγραμμα.

Υπήρξε κάθετος στο ότι δεν πρόκειται να επιτραπεί καμία αυθαιρεσία, ούτε καταπάτηση από κανέναν. Στο θέμα της ασφάλεια όλης της πόλης, είπε ότι έχουν γίνει επανειλημμένες παρεμβάσεις προς το Αστυνομικό Τμήμα, ακόμη και προς τον υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Ελευθέριο Οικονόμου. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην προσπάθεια που γίνεται στην Καθαριότητα με την πρόσληψη προσωπικού όπως και στην αντικατάσταση του φωτισμού με λαμπτήρες LED. Τόνισε όμως ότι δεν μπορεί να υπάρχει πόλη καθαρή αν δεν είναι οι πολίτες καθαροί και να τηρούν τους κανόνες υγιεινής. Δεν μπορούν να πετούν τα σκουπίδια έξω από τους κάδους και τα κομμένα κλαδιά όπου και όπως θέλουν.

Ενημέρωσε τι προβλέπεται και για τα υπόλοιπα θέματα που έθεσε ο Σύλλογος. Αίτημά του υπήρξε μετά από 6 μήνες ο Σύλλογος να συγκαλέσει συνέλευση των κατοίκων με καλεσμένη τη δημοτική Αρχή η οποία θα απολογηθεί για το έργο που θα έχει ή όχι πράξει.

Άφησε τελευταία τα 23στρ. του Αθλητικού Κέντρου. Για την κατασκευή του κάλεσε στις 24 Ιανουαρίου 2020, στο «Δημόκριτο», τους κατοίκους όλης της πόλης, γιατί πρόκειται για έργο που αφορά όλη την πόλη, όπου θα παρουσιάσει το τελικό σχέδιο που δημιουργήθηκε από την Υπηρεσία του Δήμου. Εκεί θα συζητηθεί και στη συνέχεια η μελέτη θα εισηγηθεί στο δημοτικό συμβούλιο. Τόνισε ότι το αθλητικό κέντρο είναι των δημοτών και δεν θα παραχωρηθεί σε κανέναν άλλο, σε καμία Ομοσπονδία.

Εδώ ερχόμαστε στην αρχική μου εντύπωση ότι εμείς οι ίδιοι οι κάτοικοι βάζουμε τα εμπόδια. Ακούστηκε λοιπόν ο κ. Γιάννης Γουργούλης, πρώην αντιδήμαρχος και κάτοικος πλησίον των 23στρ., να ρωτά αν το σχέδιο περιέχει γήπεδο ποδοσφαίρου, για να ολοκληρώσει ότι «αν υπάρχει γήπεδο, έχουμε πρόβλημα» … Χωρίς να ακούσει,, να μάθει τι ακριβώς θα γίνει και πως θα γίνει, χωρίς να υπάρξει συζήτηση, προτάσεις και λοιπά, «έχουμε» από την αρχή «πρόβλημα»! Και προφανώς ανάλογη άποψη και σκέψη μπορεί να έχουν και άλλοι κάτοικοι της περιοχής. Κάπως έτσι σταμάτησαν κάποιοι άλλοι κάτοικοι το κολυμβητήριο. Έτσι δεν γίνεται να προχωρήσουμε. Μπορούμε μόνο να συνεχίσουμε να γκρινιάζουμε και να κλαίμε τη μοίρα μας.

Ένα άλλο μεγάλο θέμα που συζητήθηκε έντονα είναι η κυκλοφοριακή μελέτη της περιοχής, την οποία ο Δήμαρχος είπε ότι θα συνδεθεί με τα προγράμματα ΣΒΑΚ (Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας).

Μετριοπαθής υπήρξε ο κ. Γιάννης Σταθόπουλος (Νίκη των πολιτών)που έκανε μια αναφορά σε έργα που ξεκίνησαν επί θητείας του και συνεχίζονται, έργα χρηματοδοτούμενα από την Περιφέρεια.

Από την άλλη ο κ. Γιώργος Οικονόμου (Νέα Αρχή) είπε ότι δεν έχει μάθει να στρογγυλεύει γωνίες και τα λέει ξεκάθαρα. Έτσι μίλησε για έναν προβληματικό παιδικό σταθμό της Αισώπου, για σπατάλες, για λόγια ωραιοποίησης και ούτε μία λέξη αυτοκριτικής, για παραμελημένη περιοχή, κλπ, κλπ. … Ένας πλήρης μηδενισμός του έργου των προηγούμενων δημάρχων, όπου κανείς δεν έκανε κάτι σωστά. Εξακολουθεί να μιλά με μορφή προεκλογικών καταγγελιών και θα πρότεινα, αν όντως έχει αδιάσειστα στοιχεία για παραλήψεις, παρατυπίες, αμέλεια και σπατάλες δημοσίου χρήματος να κινηθεί νομικά και να στείλει τους υπεύθυνους στη Δικαιοσύνη. Διαφορετικά κινδυνεύει σε βάθος χρόνου να κριθεί από τους κατοίκους αναξιόπιστος και στην καλύτερη γραφικός. Και φυσικά θέλουμε από εκείνον να ακούσουμε προτάσεις για το μέλλον της περιοχής και όχι άλλη κριτική για τους προηγούμενους. Η κριτική σεβαστή, όμως δεν δίνει λύσεις.

Ο κ. Γιάννης Μυλωνάκης (Αλλάζουμε) συνεχάρη το σύλλογο για την εξαιρετική δουλειά που έγινε όλο το χρόνο. Αυτό που λείπει από τα Πευκάκια κατά τον κ. Μυλωνάκη είναι ένα συνολικό στρατηγικό σχέδιο, όπου ο Δήμος θα μπορούσε να έρχεται και να κάνει συνεχείς παρεμβάσεις, γιατί τα Πευκάκια είναι μια περιοχή που διαμορφώνεται. Αιτιολόγησε τη στασιμότητα λόγω έλλειψης πολιτικής βούλησης. Θα πρέπει η δημοτική Αρχή, οι δημοτικές παρατάξεις πλέον με το καινούργιο θεσμικό πλαίσιο, να βάζουν το στόχο και να προχωρούν στην υλοποίηση. Αναφερόμενος στην κυκλοφοριακή μελέτη, είπε ότι δεν έγινε γιατί πρέπει «να σπάσει αυγά» και κάποιοι να ξεβολευτούν.

Για το Αθλητικό Κέντρο ήταν αυτός που έθεσε ξεκάθαρα θέμα ΣΔΙΤ, δηλαδή Συμπράξεις Δημοσίου – Ιδιωτικού Τομέα. Μόνο έτσι μπορεί να κατασκευαστεί και να είναι βιώσιμο (συντήρηση, φύλαξη, καθαριότητα). Πάνω σε αυτό ζήτησε να πάρουν θέση ο Σύλλογος, οι παρατάξεις και η δημοτική Αρχή.

Θέλει υπομονή, επιμονή και αντοχή είπε ο κ. Ανδρέας Γκιζιώτης (Λαϊκή Συσπείρωση). Όλοι αποδέχονται την μίζερη κατάσταση στα Πευκάκια κατά τον κ. Γκιζιώτη. Η έννοια της διεκδίκησης δεν υπάρχει, όλοι αποδέχονται ότι έτσι είναι. Αυτό ισχύει σε κυβερνητικό πολιτικό επίπεδο. Όταν ο κ. Σταθόπουλος, είπε, είχε την Περιφέρεια και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε τίποτα, τώρα ο κ. Ζορμπάς που έχει αντίστοιχα Περιφέρεια και κυβέρνηση ΝΔ, τι θα κάνει; Υποστήριξη θα πάρει.

Δεν μηδενίζει την προσπάθεια κανενός, χρεώνει όμως την ειλικρίνεια. Με μια νοικοκυροσύνη στο Δήμο, μια δουλειά οργανωμένη χωρίς μικροσυμφέροντα δεν θα χρειάζεται να συζητηθούν στο Δ.Σ. απλά θέματα και να όχι κάποια που είναι πιο σοβαρά και άμεσα. Εξέφρασε την αντίρρησή του σχετικά με τη συμμετοχή ιδιώτη στην κατασκευή έργου σε ιδιοκτησία του δήμου, που στη συνέχεια θα  πρέπει να πληρώσουν οι πολίτες τη χρήση του, αναφερόμενος στην πρόταση για το Αθλητικό Κέντρο. Θα πρέπει συνέχισε να είναι ένας χώρος δημόσιος ελεύθερος για τα παιδιά μας.

Αυτά εν ολίγοις ακούστηκαν σε πάνω από δύο ώρες στην αίθουσα του 9ου δημοτικού σχολείου, με αποτέλεσμα στην αρχικά γεμάτη αίθουσα, να παραμείνουν στο τέλος ελάχιστοι κάτοικοι.

Στο προσκήνιο ήρθε και το ζήτημα των κατοικιδίων και η διαφωνία των κατοίκων για το αν θα έπρεπε να εισέρχονται στο χώρο των 23στρ. ή όχι. Ένα θέμα που, κατά την άποψή μου, θα έπρεπε να είχε λυθεί πολύ απλά, μετατρέποντας ένα από τα οικόπεδα ιδιοκτησίας του Δήμου σε πάρκο σκύλων με τις κατάλληλες υποδομές. Δεν νομίζω ότι το κόστος είναι τόσο μεγάλο που να μην μπορεί να γίνει.

Θα εστιάσω στα εξής: τα Πευκάκια είναι μια περιοχή που πράγματι γίνεται έργο, αργά αλλά σταθερά, και που έχει πολύ δρόμο ακόμη. Είναι όμως απαραίτητο οι όποιες παρεμβάσεις να γίνονται με πρόγραμμα και σχεδιασμό, διαφορετικά το αποτέλεσμα θα είναι απογοητευτικό.

Το πιο βασικό όμως απ’ όλα είναι οι άνθρωποι. Εμείς είμαστε που πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία, να μην τα περιμένουμε όλα από το Δήμο, αλλά να βοηθάμε έως εκεί που μπορούμε. Ή τουλάχιστον να μην κάνουμε τα πράγματα χειρότερα.

Και πάνω από όλα να μάθουμε να συζητάμε, χωρίς να βγάζουμε εύκολα συμπεράσματα. Να καταλάβουμε επιτέλους ότι δεν μπορούμε να έχουμε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Γιατί δεν νοείται να θέλουμε ανάπτυξη, πράσινο, πάρκα, πλατείες, αλλά και άσφαλτο μέχρι την πόρτα του σπιτιού μας για τη δική μας εξυπηρέτηση και να κόψουμε το δέντρο που ενοχλεί το πάρκινγκ μας. Δεν μπορεί να θέλουμε αθλητικούς χώρους για τα παιδιά μας, αλλά όχι στη δική μας γειτονιά. Τότε θα πρέπει να φτιάξουμε μια άλλη πόλη βοηθητική αυτής που ζούμε. Αυτά όμως γίνονται μόνο στα παραμύθια.

Υ.Γ. Παρεμπιπτόντως από τη συνέλευση του Συλλόγου Πευκακίων απουσίαζε ο κ. Αλέξανδρος Μουστόγιαννης (Μια γενιά μπροστά), όπως και από την προηγηθείσα συνέλευση του Τσακού.