Ένα πινάκιο φακής και μια γυναίκα… Της Λένας Μαρκή

Gen_27_28-29_Carolsfeld_IsaacBlessesJacob

Γράφει η Λένα Μαρκή

Μετά από τόσα χρόνια που ασχολούμαι με την ενημέρωση και τα δημοτικά γεγονότα, έμαθα ένα πράγμα, όταν δεν συμφέρει κάποιον μια ερώτηση στρέφει αλλού την απάντηση. Έτσι και τώρα μπορούμε να ασχολούμαστε π.χ. με το τι μάρκα ήταν οι φακές, παρά με το καθ’ αυτό πρόβλημα.

Λόγω της αποχής των εργαζομένων στις Κοινωνικές Δομές όλων των Δήμων, αφού παραμένουν απλήρωτοι εδώ και 5 μήνες, ο Δήμος Αγίας Παρασκευής αναγκάστηκε να καλύψει τις ανάγκες των ωφελούμενων με φαγητό από τους Παιδικούς Σταθμούς, φαγητό που προορίζονταν για τους εργαζόμενους των. Έτσι προέκυψε καταγγελία από μία ωφελούμενη κυρία ότι το φαγητό ήταν λιγοστό και το ψωμί μπαγιάτικο. Το φαγητό έτυχε να ήταν φακές! Την καταγγελία την έκανε γνωστή μέσω ανακοινώσεως ο πρώην Δήμαρχος και γιατρός του ΠΕΔΥ κ. Βασίλης Ζορμπάς, και από δω ξεκίνησε το γαϊτανάκι. Η κυρία απευθύνθηκε σε αυτόν καθότι ασθενής του με το παράπονο της υποτιμητικής συμπεριφοράς του Δήμου.

Υποθέτω ότι θα ήταν πιο λογικό και ανεκτό αν ο Δήμαρχος κ. Σταθόπουλος ή έστω ο εντεταλμένος σύμβουλος Κοινωνικής Πολιτικής κ. Βλάχος, έβγαινε και έλεγε ότι ήταν μια λύση ανάγκης ώστε να μην μείνουν νηστικοί οι ανήμποροι συμπολίτες μας και πως η κοινωνική βοήθεια θα οργανωθεί καλύτερα. Αν και η αποχή των εργαζομένων ήταν γνωστή από πριν και θα μπορούσαν να προνοήσουν και να βάλουν λίγη φακή παραπάνω.

Αντίθετα ο Δήμαρχος κ. Σταθόπουλος εθίχθη από την κριτική και με άμεση ανάρτηση στο facebook (οποία σοβαρότης!) η οποία «κατέβηκε» μετά από επικριτικά σχόλια που δέχθηκε, αλλά και την επόμενη ημέρα στην ιστοσελίδα του Δήμου, ελάλησε, ότι η ποσότητα της φακής ήταν κανονική και τον διαβεβαίωσε γι’ αυτό και η εθελόντρια υπεύθυνη του κοινωνικού μαγειρείου κ. Κωνσταντίνα Μανωλοπούλου η οποία είχε και την ιδέα να χρησιμοποιηθεί το φαγητό από τους παιδικούς σταθμούς.

Είναι αποδεκτό από όλους ότι οι εθελοντές προσφέρουν τα μέγιστα και είναι οι στυλοβάτες των κοινωνικών δομών, ΑΛΛΑ δεν μπορούν να ασκήσουν Διοίκηση τελεία και παύλα.- Και η κυρία Μανωλοπούλου μπορεί να είναι αξιόλογη, ικανότατη, η προσφορά της να έχει αναγνωριστεί τόσο από τον πρώην Δήμαρχο κ. Ζορμπά όσο και από τον νυν Δήμαρχο, δεν είναι όμως η αρμόδια να απαντήσει και να ενημερώσει. Υπάρχουν διοικητικές προϊσταμένες και πρόεδρος για τη δουλειά αυτή και οι οποίοι καλούνται να ελέγχουν, να διαπιστώνουν και να λογοδοτούν.

Όχι οι εθελοντές.

Η κ. Μανωλοπούλου δρέποντας τις δάφνες που της έχουν αποδώσει κατά καιρούς, μάλλον έχασε το μέτρο ή παρασύρθηκε, αφού έφτασε στο σημείο να παρουσιαστεί στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, όπου συζητούνταν το θέμα, και απόντος του κ. Ζορμπά, να φερθεί εναντίον του λέγοντας ότι δεν υφίσταται η καταγγελία και πως επί θητείας του είχε συμβεί να δοθεί λιγοστό φαγητό. Ο κ. Ζορμπάς επισταμένως έως τώρα αναγνώριζε την προσφορά της δημοσίως, εκείνη όμως δεν του έδωσε καν το δικαίωμα να απαντήσει, αλλά τον κατηγόρησε εν τη απουσία του! Τους λόγους της πράξης αυτής τους γνωρίζει μόνο η ίδια. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που η κ. Μανωλοπούλου υπερέβη τα εσκαμμένα και προσπάθησε να ασκήσει διοίκηση. Συνέβη επανειλημμένα απέναντι σε μόνιμους δημοτικούς υπαλλήλους χωρίς να έχει το νόμιμο δικαίωμα. Προ καιρού υπάλληλος του Δήμου γνωστός για το ήθος και την εργατικότητά του (αποτέλεσε σταθερός συνεργάτης πέντε Δημάρχων), έφτασε στο σημείο να μιλήσει για μήνυση εναντίον της, γιατί θέλησε επίμονα να του ασκήσει διοίκηση ενώ δεν ήταν αρμόδια. Το θέμα έφτασε στο γραφείο του προέδρου όπου και επιλύθηκε.

Θα πρέπει ο καθείς να μάθει και να τηρεί τα διακριτά όρια που υπάρχουν στον εργασιακό του, και όχι μόνο, χώρο.

Ας επανέλθουμε στο κύριο πρόβλημα. Οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι, παρά τις διαβεβαιώσεις του Δημάρχου, που στην ουσία δεν είναι δικό του θέμα αφού πληρώνονται από το Υπουργείο Εργασίας. Οι εργαζόμενοι είχαν κάνει γνωστό από πριν ότι θα απείχαν στις 9, 10 και 11/3/16 οπότε υπήρχε ο χρόνος για να οργανωθεί ο Δήμος. Γιατί λοιπόν ενήργησε τελευταία στιγμή στερώντας μάλιστα το φαγητό από υπαλλήλους των παιδικών σταθμών;

Πόσο δύσκολο είναι, αφού υπάρχουν τα τρόφιμα στο κοινωνικό μαγειρείο και αφού έκαναν τον κόπο να μαγειρέψουν στους παιδικούς σταθμούς, να γίνει σωστά η εξυπηρέτηση;

Μπορεί και να κάνω λάθος, ας μου απαντήσει ο Δήμαρχος, αλλά ποιοι δημοτικοί-δημόσιοι υπάλληλοι εξακολουθούν και δικαιούνται σίτιση στο χώρο της υπηρεσίας τους και με ποιο νόμο; Απ’ όσο γνωρίζω το δικαίωμα αυτό εδώ και χρόνια μετατράπηκε σε χρηματικό επίδομα σίτισης, το οποίο διεκόπη με την έλευση της οικονομικής κρίσης.

Το ζητούμενο στην όλη συζήτηση δεν ήταν η ποσότητα της φακής, αλλά η προχειρότητα αντιμετώπισης της έκτακτης ανάγκης και ο τρόπος αντιμετώπισης των ανθρώπων που πλέον εξαρτώνται από τις κοινωνικές δομές. Και επιβεβαιωμένα η φακή ήταν λίγη στο δοχείο που προσφέρθηκε και οι άνθρωποι που την έλαβαν δεν είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού, ούτε ζητιάνοι. Είναι άνθρωποι αξιοπρεπείς που πλήττονται από τα μνημόνια και τις κυβερνητικές επιλογές.

Ενίοτε, αγαπητοί συνδημότες, είναι ευχάριστο και διασκεδαστικό να βγάζεις λαγό από το καπέλο, αρκεί όμως ένα πινάκιο φακής και μια γυναίκα για να χάσεις τα πρωτοτόκια. (βλ. Ησαύ, Γένεση: κεφ.25-33 και 36.)