24/09/2012
Αγαπητοί φίλοι,
Μια σύντομη ιστορική αναδρομή νομίζουμε ότι είναι αναγκαία. Γιατί πιστεύουμε ότι: «Το παρελθόν στηρίζει το παρόν και (πρέπει να) προδιαγράφει το μέλλον».
Γιατί η ιστορία ενός τόπου δεν είναι μόνο οι Θερμοπύλες, τα Δερβενάκια και ο Γοργοπόταμος.
Κάθε ένας από εμάς γράφει την δική του ιστορία. Στην επιστήμη, στην εργασία, στον Αθλητισμό.
Και ο Γυμναστικός Σύλλογος της Αγίας Παρασκευής γράφει την δική του ιστορία.
Για ένα τέταρτο του αιώνα, από το 1987 μέχρι σήμερα η γυναικεία ομάδα έχει παίξει δέκα περιόδους στην Α1, δέκα τέσσερις στην Α2 όπου βρίσκεται και σήμερα και μόνο μία φορά, την περίοδο 2009-10 έπεσε σε τοπική κατηγορία, επανήλθε όμως αμέσως στην Α2 θριαμβευτικά, κατακτώντας πρωτάθλημα και κύπελλο. Άλλωστε ο Δήμαρχος πανηγύρισε μαζί μας υψώνοντας το τρόπαιο.
Αλλά δεν είναι μόνο η γυναικεία ομάδα. Ο ΓΣΑΠ όλα αυτά τα χρόνια συμμετέχει σε όλα τα επίπεδα και πρωταγωνιστεί σε όλες τις διοργανώσεις. Στην κατηγορία ΜΙΝΙ των ακαδημιών μας, στις παγκορασίδες, στις κορασίδες, στις νεάνιδες.
Χιλιάδες κορίτσια της Αγίας Παρασκευής έχουν διδαχτεί την καλαθοσφαίριση στον ΓΣΑΠ και έχουν γαλουχηθεί στις αξίες του αθλητισμού, από τις αρχές της δεκαετίας του ΄70 όταν έφερε το όνομα «ΚΕΡΑΥΝΟΣ». Πολλά από αυτά αναδείχθηκαν στο κορυφαίο επίπεδο του γυναικείου μπάσκετ, όπως η Αθηνά Πετρίδη (69 συμμετοχές στην Εθνική ομάδα, 4η σε μέσο όρο πόντων όλων των εποχών)η Μαρία Λαρετζάκη, η Βάσω Μπουρογιάννη, η Ασπασία Μαύρου, η Ελένη Δημοπούλου, η Δέσποινα Παπασταθοπούλου, η Μαρία Γαρυφάλλου, η Αθηνά Εξωμανίδη, η Τασία Περρέα και τόσες άλλες που ο χώρος και ο χρόνος δεν μας επιτρέπει να τις αναφέρουμε.
Αγαπητοί προσκεκλημένοι,
ο σωματειακός αθλητισμός μπορεί να είναι και να λέγεται ερασιτεχνικός, είναι όμως αγωνιστικός. Χωρίς αγωνιστικό προσανατολισμό, χωρίς την συμμετοχή στις διοργανώσεις, χωρίς την επιδίωξη της νίκης μέσα από την ευγενή άμιλλα, χωρίς την ανάδειξη του πρωταθλητή ο αθλητισμός χάνει την ουσία του.
Αυτό το κατάλαβαν πρώτοι (όπως και τόσα άλλα) οι Έλληνες που έζησαν στα ίδια αυτά χώματα, πριν 3000 χρόνια. Γι’ αυτό, όχι μόνο γέμιζαν τις πόλεις τους με γυμναστήρια και παλαίστρες, αλλά διοργάνωναν συνεχώς αγώνες σε κάθε πόλη, με κάθε αφορμή, με κορύφωση τους Ολυμπιακούς.
Επιτρέψτε μας να πιστεύουμε ότι πολλοί από εσάς δεν έχετε ακόμα συνειδητοποιήσει τι σημαίνει για μας τους γονείς και τα παιδιά μας το κλείσιμο ενός μεγάλου και ιστορικού σωματείου και δη του γυναικείου αθλητισμού σαν τον ΓΣΑΠ. Γι’ αυτό επιτρέψτε μας να σας επισημάνουμε κάποιες παραμέτρους.
Όλοι εμείς οι αθλητικοί ερασιτεχνικοί Σύλλογοι προσφέρουμε σημαντικές κοινωνικές υπηρεσίες στους δημότες, μαθαίνοντας τα παιδιά μας να αθλούνται. Συμβάλλουμε στην ανάπτυξη του πολιτισμού και του αθλητισμού ως τρόπου ζωής και συνδιαμορφώνουμε το πολιτιστικό τοπίο του Δήμου μας. Κάθε παιδί, κάθε κορίτσι που έρχεται στο γήπεδο για να αθληθεί, απομακρύνεται από την καφετέρια, το αλκοόλ, το τσιγάρο, τον καναπέ και την τηλεόραση. Προωθεί την ανάπτυξη της κοινωνικότητάς του, δίνοντας του ένα υγιή κοινωνικό περίγυρο. Μαθαίνει να αποκτά πρόγραμμα και στόχους, πότε να διαβάσει, πότε να αθληθεί. Μαθαίνει να συνεργάζεται, να δρα ομαδικά, να καλλιεργεί στρατηγική σκέψη. Το υποχρεώνει να ακολουθεί από μικρή ηλικία υγιεινή διατροφή, βελτιώνοντας την φυσική του κατάσταση.
Διαμορφώνουμε έτσι μια νέα γενιά υγιών Ελλήνων και στην δική μας περίπτωση Ελληνίδων.
Γιατί πρέπει να το πούμε κι αυτό. Ο ΓΣΑΠ έχει συμβάλλει καθοριστικά στην χειραφέτηση της Αγιοπαρασκευιώτισσας και στην καταξίωση της στα κοινωνικά δρώμενα της πόλης ήδη από την δεκαετία του 1960, όταν δεκάδες κορίτσια άρχισαν να παίζουν μπάσκετ στο χωμάτινο γήπεδο της αλάνας της τότε κεντρικής πλατείας, γύρω από μία μόνο μπασκέτα. Και σ’ αυτές τις πρωτοπόρες γυναίκες οφείλεται το γεγονός ότι ο Δήμος για να καλύψει την δράση τους έφτιαξε το πρώτο κλειστό στην Νότου. Αυτές τον υποχρέωσαν και σ’ αυτές οφείλουμε την τιμή.
Θα είχε δε ενδιαφέρον να εξηγηθεί από κάποιον ερευνητή γιατί στην πόλη μας αναπτύχθηκε πρώτο και θεαματικά το γυναικείο μπάσκετ, ενώ θα’ πρεπε να περάσουν περί τα είκοσι χρόνια για να φθάσει το ανδρικό σε αντίστοιχα επίπεδα. Και βεβαίως χαιρόμαστε ιδιαίτερα (με την ευκαιρία να συγχαρούμε την διοίκηση της ΚΑΠ, του αδελφού σωματείου, για το επίτευγμα αυτό).
Αγαπητοί φίλοι,
Ιστορικά, ο ΓΣΑΠ ανήκει στις μεγάλες δυνάμεις της γυναικείας καλαθοσφαίρισης στην χώρα μας. Μέχρι σήμερα.
Το αγωνιώδες ερώτημα που θέτουμε σήμερα ενώπιον σας είναι:
«Θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε πάνω σ’ αυτά τα ιστορικά χνάρια;»
Είναι δυνατόν σήμερα η γυναικεία ομάδα να παραμείνει, έστω δευτεραγωνίστρια, σε κατηγορία εθνικής εμβέλειας;
Είναι δυνατόν σήμερα, οι υποδομές μας να έχουν υψηλά πρότυπα και στόχους;
Η απάντηση είναι κατηγορηματική.
«Με τα σημερινά δεδομένα ΟΧΙ»
Με τα σημερινά δεδομένα είναι βέβαιο ότι το γυναικείο τμήμα θα διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη και η ωραία αυτή ιστορία πολύ σύντομα, μέσα στο 2012, θα αποτελέσει ένα ένδοξο μεν, ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΔΕ.
Και χωρίς την γυναικεία ομάδα, χωρίς την έλξη της ατμομηχανής και οι υποδομές θα φυλλοροήσουν.
Ποια είναι τα σημερινά δεδομένα που κάνουν βεβαιότητα την νέκρωση του ΓΣΑΠ;
- Η από πενταετίας πλήρης περικοπή κάθε επιδότησης από την ΓΓΑ
- Η, λόγω, της οικονομικής κρίσης, ανυπαρξία χορηγών
- Η αδυναμία των γονέων, λόγω επίσης της οικονομικής κρίσης, να αντέξουν οποιαδήποτε αύξηση της ετήσιας συνδρομής, η οποία έχει παραμείνει σταθερή τα τελευταία τρία χρόνια στα 200€ για τις ακαδημίες και στα 250€ για τα λοιπά τμήματα
- Η αποκλειστική προσκόλληση των ΜΜΕ στο ανδρικό ποδόσφαιρο, μπάσκετ και βόλλεϋ. Δεν υπάρχει, όχι κάλυψη τηλεοπτική, ούτε καν ειδησεογραφία, έστω στα ψιλά του αθλητικού τύπου για το γυναικείο μπάσκετ.
- Κυρίως όμως είναι η μη καταβολή της ολοένα και μειούμενης ετήσιας δημοτικής επιχορήγησης, η οποία έφθασε στο κατώτατο επίπεδό της το 2010 και το 2011 (22.000€), ενώ το 2012 από τα υπεσχημένα 26.000€, εγκρίθηκαν 19.000€ (έχει κοπεί και το σχετικό ένταλμα από τις 09.04.12) τα οποία όμως δεν έχουν εισπραχθεί ακόμη!
Να σημειωθεί ότι η περυσινή επιχορήγηση κατεβλήθη στις αρχές του Αυγούστου 2011, δηλαδή μέχρι σήμερα έχουν παρέλθει σχεδόν 14 μήνες, χωρίς να εισπραχθεί ούτε ένα ευρώ!
Με αυτόν τον τρόπο ο ΓΣΑΠ δεν μπορεί να επιβιώσει. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό από τους ιθύνοντες.
Επίσης πρέπει να γίνει κατανοητό ότι εάν η μη καταβολή επιφέρει τον «ξαφνικό θάνατο», η επιχορήγηση της τάξεως των 19.000€, η οποία καλύπτει μόνο το 50% των ελάχιστων αναγκαίων δαπανών, επιφέρει τον «αργό θάνατο» του Συλλόγου. Διότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια επισωρεύονται χρέη της τάξεως των 12.000€ ετησίως, τα οποία δεν είναι δυνατόν να αποσβεσθούν ποτέ. Το 80% των χρεών αυτών είναι οδοιπορικά των αθλητριών και των προπονητών, τις οποίες και τους οποίους θέλουμε να τους ευχαριστήσουμε για την ιώβεια υπομονή τους. Και ξέρουμε γιατί επιδεικνύουν αυτήν την ιώβεια υπομονή. Βασικά γιατί αγαπούν το άθλημα και τον Σύλλογο. Αλλά και γιατί ο ΓΣΑΠ, όλοι το ξέρουν καλά, δεν «έφαγε» ποτέ χρήματα κανενός. Όλοι το ξέρουν ότι θα εξοφληθούν – εκτός εάν πτωχεύσουμε.
Και μια σύντομη αναφορά στα οδοιπορικά.
Ορισμένοι μπορεί να φαντάζονται τρελλά ποσά. Σας διαβεβαιώνουμε ότι στον ΓΣΑΠ τα οδοιπορικά αθλητριών ή προπονητών κυμαίνονται από 150€ έως 400€ τον μήνα. Και καταβάλλονται (όταν καταβάλλονται) σε χαμηλόμισθες εργαζόμενες νέες γυναίκες ή και άνεργες οι οποίες προπονούνται επί δίωρο πέντε ημέρες την εβδομάδα και την Κυριακή δίνουν αγώνα. Σας διαβεβαιώνουμε επίσης ότι δεν υπάρχουν ποσά που να διακινούνται πάνω ή κάτω από το τραπέζι για μεταγραφές. Δεν είμαστε ούτε Ολυμπιακός ούτε Παναθηναϊκός.
Θα πρέπει να αναρωτιέστε λοιπόν πως είναι δυνατόν αθλήτριες να μην έχουν πάρει ούτε ευρώ επί εξ μήνες συνεχώς και παρ’ όλα αυτά να είναι συνεπείς σε προπονήσεις και αγώνες . Εδώ λοιπόν έγκειται το μεγαλείο του ερασιτεχνικού αθλητισμού – διότι «ερώνται την τέχνη». Και εμείς ως διοίκηση τους «βγάζουμε το καπέλο».
Παρακαλούμε και σεις να τις σεβαστείτε.
Δεν επιτρέπεται σε κανέναν να εκμεταλλευτεί την αγάπη των κοριτσιών για το άθλημα.
Αγαπητοί φίλοι,
Όλες οι μέχρι σήμερα αγωνιστικές επιτυχίες του ΓΣΑΠ οφείλονται ασφαλώς στις συνεχείς προσπάθειες των αθλητριών, των προπονητών και των εκάστοτε διοικήσεων.
Είχαν όμως πάντοτε ως ακρογωνιαίο λίθο την οικονομική επιχορήγηση του Δήμου. Χωρίς αυτό το αγκωνάρι το οικοδόμημα του αθλητισμού γρήγορα θα καταρρεύσει. Και μεις όλοι θα καθόμαστε γύρω από τα συντρίμμια και θα λέμε «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις!»
Αυτό θέλουμε;
Υπάρχει τρόπος να ανακοπεί η πορεία προς την καταστροφή;
Εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχει. Τι απαιτείται όμως γι’ αυτό;
Απαιτείται άμεσα, εδώ και τώρα, οι δημοτικοί άρχοντες να αντιληφθούν ότι η επιχορήγηση του Δήμου δεν είναι «πεταμένα λεφτά» αλλά κοινωνικός μισθός που μειώνει τα οικονομικά βάρη κάθε οικογένειας, ιδιαίτερα σήμερα. Σήμερα που ο δημότης έχει ανάγκη να βλέπει με τα μάτια του ότι μπορεί να υπολογίζει στην στήριξή του από τον Δήμο.
Απαιτείται άμεσα, εδώ και τώρα, να θεωρήσουμε όλοι ότι είναι αδιανόητη η αναγκαστική αποχή του ΓΣΑΠ από τις αγωνιστικές δραστηριότητες για οικονομικούς λόγους. Όλοι μας βιώνουμε την καταστροφική κρίση που διαπερνά την ελληνική κοινωνία, αλλά είναι βέβαιο ότι ως Δήμος και ως τοπική κοινωνία δεν έχουμε κάνει όσα πρέπει και μπορούμε για να στηρίξουμε τα παιδιά μας. Να μην τα αφήσουμε να μαραζώσουν μακριά από τα γήπεδα.
Απευθύνουμε έκκληση στους Συλλόγους Γονέων να αναπτύξουμε την ανύπαρκτη μέχρι σήμερα συνεργασία μας. Υπάρχει πεδίο συνεργασίας ισότιμης, χωρίς κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Αρκεί να μην μας βάζετε στο ίδιο «σακκί» με άλλες περιπτώσεις, γνωστές σε όλους μας.
Απευθύνουμε έκκληση στον εμπορικό και βιοτεχνικό κόσμο της πόλης, που και αυτός πλήττεται από το καταστροφικό σοκ. Να συζητήσουμε και να βρούμε τρόπους συνεργασίας με αμοιβαίο όφελος.
Απευθύνουμε έκκληση στις γυναίκες δημοτικούς συμβούλους, τις γυναίκες μάνες των Συλλόγων Γονέων, τις γυναίκες επιχειρηματίες και γενικά όλες τις γυναίκες που μπορούν να συμβάλλουν στην στήριξη του ΓΣΑΠ, της γυναικείας καλαθοσφαίρισης.
Απευθύνουμε έκκληση στα μέλη μας, τα παλαιότερα και τα νεότερα και σε όλους τους γονείς των κοριτσιών μας να πυκνώσουν τις τάξεις μας και να βοηθήσουν με την ενεργή παρουσία τους τον Σύλλογο και μέσω του Συλλόγου τα παιδιά τους.
Απευθύνουμε έκκληση σε όλα τα αθλητικά σωματεία να συνεργαστούμε στενά, χωρίς μικρόψυχους υπολογισμούς, για να διαμορφώσουμε ένα πλαίσιο προτάσεων και μέτρων που θα στηρίξουν οικονομικά, κοινωνικά και επικοινωνιακά τον αθλητισμό στην πόλη, σε συνεργασία με τον Δήμο και όλους τους φορείς.
Και τέλος
Για να μην έχουμε σβήσει μέχρις ότου να γίνουν όλα αυτά,
Απευθύνουμε έκκληση στον Δήμαρχο να εκταμιεύσει άμεσα τα 19.000€, αλλιώς πολύ σύντομα θα του παραδώσουμε τα «κλειδιά» του ΓΣΑΠ!
Τώρα είναι η ώρα να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στο μέλλον του τόπου μας, στα παιδιά μας.
Την επόμενη ώρα θα είναι αργά!
Με εκτίμηση
Για το Δ.Σ
